پروانه شدم

از متن کتاب

عادلم را می‌بینم که کنارم نشسته و موهایم را کنار می زند. اشک‌هایم را پاک می‌کند. اخم کرده و بغض دارد اما هیچ کدام حرفی نمی‌زنیم. مثل همان وقت‌ها که از دست کسی عصبانی می‌شدم و او بی حرف فقط نوازشم می‌کرد تا آرام می‌شدم.
چشمانم را باز می‌کنم، عکس دو نفره کوچکمان که روی موتور سیکلت گرفته بودیم جلوی چشمانم قرار دارد. آن را برمیدارم و لبهایم را روی صورت خندان عادلم می‌گذارم و آرام زمزمه می‌کنم.
- هنوزم دوست دارم بی معرفت.

دانلود